1 maand alweer
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg Miranda
02 Oktober 2013 | Peru, Huancayo
Voor mijn gevoel staat de tijd soms stil terwijl hij eigenlijk voorbij vliegt. Ik kan me maar moeilijk voorstellen dat ik hier al een maand ben maar als ik terug ga tellen kan ik er niet onderuit. Het is gewoon waar dat ik hier alweer een maand ben. Een maand waarin ik ontzettend veel heb mee gemaakt maar jullie de meeste dingen nog niet verteld heb. En ik moet ook zeggen, het is erg lasting omdat ik vaak gewoon niet weet waar ik moet beginnen. Maar ik zal het goed maken met jullie, ik ga jullie zoveel mogelijk vertellen wat jullie nog niet weten.
Dit gaan we niet doen op de gewone manier maar jullie stappen vandaag bij mij in de combie (het vervoersmiddel in Peru). Ik rij zelf niet, dat is beter want ik weet niet of iedereen het dan gaat overleven maar ik zal jullie gids zijn. Dus wees welkom!
Ik moet beginnen de vragen of iedereen wat dichter op elkaar wil gaan staan want er moeten nog wat mensen bij die ook graag mee willen. Ik weet het, het is een beetje krap met 28 personen maar jullie willen graag mee in deze bus (lees een busje wat bij ons gehandicapte vervoerd) dus dan hoort dat erbij.
Onze eerste stop zal bij Tikani zijn, dit bevind zich midden in het centrum en ligt aan de drukste straat van Peru, de straat met het enige spoor in Huancayo. Wees voorzichtig met je spullen, hou je in je tas goed vast en je geld en kostbare spullen vlak bij je lichaam, maak geen foto`s want dan kun je ze nooit meer terug kijken en blijf een beetje bij elkaar. We gaan bij het bordje toilet naar binnen en lopen naar de tweede en derde verdieping. Hier vinden we de projecten van Tikani en alle spullen. Ik start hier elke dag en eindig hier maar ben er verder weinig te vinden behalve op maandag. Maandag werk ik bij het andere project van Tikani, Waytakuna. Er zijn drie verschillende leeftijdsgroepen, er een speellokaal, er worden wat oefeningen gedaan en er word gezorgt voor eten voor deze kinderen. Zeker de moeite waard om nog eens op terug te komen.
Laten we verder gaan want er is nog genoeg te zien. Zoals jullie zien is het verkeer hier een ramp, om het zacht uit te drukken. Overal hoor je getoeter zelfs als je voorganger geen kant op kan is het heel normaal om even extra lang te toeteren. Vraag me als gids niet wat je er mee op schiet want ik zie het nut er nog steeds niet van in. Jullie kunnen straks alleen verder kijken aan het eind van de rit maar wees alvast gewaarshuwd, pas op met oversteken want niemand stopt voor je!
Zoals de mensen die zitten wel kunnen zien is de natuur is prachtig. Overal waar je kijkt zie je bergen. Huancayo is dan ook omringt door bergen en als je naar de top zou gaan zie je de volgende berg. Helaas hebben we vandaag geen tijd om naar boven te gaan, maar dit zullen we een andere keer zeker gaan doen. Op dit moment zijn er delen niet zo groen als anders maar het regenseizoen komt eraan en dan moet alles veel groener worden. Ik kan inmiddels uit eigen ervaring vertellen dat het hier aardig kan spoken. Onweer klinkt hier extra hard, de regen kan echt met bakken uit de hemel komen vallen (zorg dat je binnen bent anders ben je binnen 1 minuut doorweekt) en van het weekend heb ik ervaren dat er ook zoiets als hagel bestaat. Maar alles is erg plaatselijk, dus zorg altijd dat je op de juiste plek bent! Ik kijk in ieder geval erg uit naar het regenseizoen ;).
De kerk bevind zich aan u rechterkant. Elke zondag is hier een dienst en op verschillende andere dagen zijn er speciale activiteiten. Woensdag word er elke avond gebeden en zaterdagavond is het de avond van de jeugd. Ik werd hier begroet met twee speciale taarten gemaakt en ik voel me er erg op mijn gemak. Er zijn ongeveer 20 jongeren waarmee we spelletjes doen en uit de Bijbel lezen. Er zijn ontzettend veel kerken in Huancayo omdat het 1 van de gelovigste steden is in Peru.
Waarom er zoveel politie rond loopt? Tja een hele goede vraag als je je bedenkt dat ze vrij weinig doen. Alles is hier te koop dus ook de politie. Wanneer er iets gebeurt heb je weinig aan ze en ze zullen niks gaan doen tenzij je genoeg wilt betalen. Wees dus altijd alert op je spullen en op je eigen veiligheid. Stap bijvoorbeeld alleen in een taxi met nummer want de taxis zonder nummer zijn niet te vertrouwen. Ik stap er wel eens in maar alleen als ik met een college ben die weet waar ze moet zijn.
Dan rijden we nu terug naar Tikani waar jullie zelf op ontdekkingstocht kunnen gaan door Huancayo. Er zijn ontelbaar veel markten, winkeltjes en straatjes. Neem je plattegrond mee en onthoud dat het spoor je richtlijn is. Oh ja, ga je dingen kopen vergeet dan niet af te dingen in het Spaans want Engels spreekt hier niemand (op wat kleine uitzonderingen na). Ze vragen bij blanken bijna 3 keer zoveel dus wees vooral niet te bang.
Bedankt voor jullie aandacht en tot de volgende tour!
Dit gaan we niet doen op de gewone manier maar jullie stappen vandaag bij mij in de combie (het vervoersmiddel in Peru). Ik rij zelf niet, dat is beter want ik weet niet of iedereen het dan gaat overleven maar ik zal jullie gids zijn. Dus wees welkom!
Ik moet beginnen de vragen of iedereen wat dichter op elkaar wil gaan staan want er moeten nog wat mensen bij die ook graag mee willen. Ik weet het, het is een beetje krap met 28 personen maar jullie willen graag mee in deze bus (lees een busje wat bij ons gehandicapte vervoerd) dus dan hoort dat erbij.
Onze eerste stop zal bij Tikani zijn, dit bevind zich midden in het centrum en ligt aan de drukste straat van Peru, de straat met het enige spoor in Huancayo. Wees voorzichtig met je spullen, hou je in je tas goed vast en je geld en kostbare spullen vlak bij je lichaam, maak geen foto`s want dan kun je ze nooit meer terug kijken en blijf een beetje bij elkaar. We gaan bij het bordje toilet naar binnen en lopen naar de tweede en derde verdieping. Hier vinden we de projecten van Tikani en alle spullen. Ik start hier elke dag en eindig hier maar ben er verder weinig te vinden behalve op maandag. Maandag werk ik bij het andere project van Tikani, Waytakuna. Er zijn drie verschillende leeftijdsgroepen, er een speellokaal, er worden wat oefeningen gedaan en er word gezorgt voor eten voor deze kinderen. Zeker de moeite waard om nog eens op terug te komen.
Laten we verder gaan want er is nog genoeg te zien. Zoals jullie zien is het verkeer hier een ramp, om het zacht uit te drukken. Overal hoor je getoeter zelfs als je voorganger geen kant op kan is het heel normaal om even extra lang te toeteren. Vraag me als gids niet wat je er mee op schiet want ik zie het nut er nog steeds niet van in. Jullie kunnen straks alleen verder kijken aan het eind van de rit maar wees alvast gewaarshuwd, pas op met oversteken want niemand stopt voor je!
Zoals de mensen die zitten wel kunnen zien is de natuur is prachtig. Overal waar je kijkt zie je bergen. Huancayo is dan ook omringt door bergen en als je naar de top zou gaan zie je de volgende berg. Helaas hebben we vandaag geen tijd om naar boven te gaan, maar dit zullen we een andere keer zeker gaan doen. Op dit moment zijn er delen niet zo groen als anders maar het regenseizoen komt eraan en dan moet alles veel groener worden. Ik kan inmiddels uit eigen ervaring vertellen dat het hier aardig kan spoken. Onweer klinkt hier extra hard, de regen kan echt met bakken uit de hemel komen vallen (zorg dat je binnen bent anders ben je binnen 1 minuut doorweekt) en van het weekend heb ik ervaren dat er ook zoiets als hagel bestaat. Maar alles is erg plaatselijk, dus zorg altijd dat je op de juiste plek bent! Ik kijk in ieder geval erg uit naar het regenseizoen ;).
De kerk bevind zich aan u rechterkant. Elke zondag is hier een dienst en op verschillende andere dagen zijn er speciale activiteiten. Woensdag word er elke avond gebeden en zaterdagavond is het de avond van de jeugd. Ik werd hier begroet met twee speciale taarten gemaakt en ik voel me er erg op mijn gemak. Er zijn ongeveer 20 jongeren waarmee we spelletjes doen en uit de Bijbel lezen. Er zijn ontzettend veel kerken in Huancayo omdat het 1 van de gelovigste steden is in Peru.
Waarom er zoveel politie rond loopt? Tja een hele goede vraag als je je bedenkt dat ze vrij weinig doen. Alles is hier te koop dus ook de politie. Wanneer er iets gebeurt heb je weinig aan ze en ze zullen niks gaan doen tenzij je genoeg wilt betalen. Wees dus altijd alert op je spullen en op je eigen veiligheid. Stap bijvoorbeeld alleen in een taxi met nummer want de taxis zonder nummer zijn niet te vertrouwen. Ik stap er wel eens in maar alleen als ik met een college ben die weet waar ze moet zijn.
Dan rijden we nu terug naar Tikani waar jullie zelf op ontdekkingstocht kunnen gaan door Huancayo. Er zijn ontelbaar veel markten, winkeltjes en straatjes. Neem je plattegrond mee en onthoud dat het spoor je richtlijn is. Oh ja, ga je dingen kopen vergeet dan niet af te dingen in het Spaans want Engels spreekt hier niemand (op wat kleine uitzonderingen na). Ze vragen bij blanken bijna 3 keer zoveel dus wees vooral niet te bang.
Bedankt voor jullie aandacht en tot de volgende tour!
-
02 Oktober 2013 - 17:51
Margot:
Je word nog een ware schrijfster! Wat ongelofelijk leuk geschreven! -
02 Oktober 2013 - 20:46
Gerda:
Leuk verhaal!
Bijna niet voor te stellen dat je er alweer een maand zit.
Wat gaat de tijd snel dan he?
Groetjes,
Gerda -
02 Oktober 2013 - 22:17
Anneke:
Leuk dat ik zo mee kan leven. Ik geniet er van.Margot heeft gelijk, je schrijft heel goed. Groet -
03 Oktober 2013 - 08:20
(ome) Jan:
dat wordt een boek over de belevenissen van een hollandse meid in Peru ! Inderdaad heel beeldend zoals je schrijft. Je hebt talent. -
05 Oktober 2013 - 20:46
Albert:
Super hoe je ons meeneemt door Huancayo en een beeld geeft hoe men daar leeft. -
06 Oktober 2013 - 14:09
Ria Bassie:
He dochter, heb alles gelezen hoor ! En je foto s ook gezien ! Ja, t werd tijd ik weet het. Ik wist al dat je leuk kon schrijven, dat zit in de genen ! Kijk maar naar je moeder hahaha.... , laat ons niet in spanning en schrijf door ! Je weet dat ik alles print en in je Peru boek doe. Kan je als je je nog eens verveeld er een boek van maken ! Misschien wordt je dan wel een BNNer !
Blijf schrijven !! Liefs je moeder. -
06 Oktober 2013 - 14:41
Brenda:
Leuk! Waar kan ik de fooi laten? -
06 Oktober 2013 - 22:22
Jacquelien:
Lieve Miranda,
Wat heb je leuk geschreven! Zo kun je helemaal inleven wat jij mee maakt. Wat gaat de tijd snel ja. Jouw maanden zullen hard voorbij gaan. Ben blij dat je het zo naar je zin hebt. Blijf zo uitgebreid schrijven hoor, dat is erg leuk om je te volgen! Liefs, Jacquelien -
07 Oktober 2013 - 20:21
Dann:
Wat een verhalen weer van onze gids in Peru, ik waande mijzelf even in Huancayo -
15 Oktober 2013 - 20:45
Elly Van Der Hulst:
Hoi Miranda,
Wat kan jij heerlijk schrijven. Ik zat even in het busje en hoorde bijna het getoeter.
Fijn dat je een goed onderkomen hebt en dat je hier ook even tot rust kan komen.
Dat zal je best nodig hebben, al die indrukken die je opdoet, het spaans leren enz.
Misschien heb je het gevoel dat je nu nog niet zo veel doet of kan, maar het er alleen al zijn en de kinderen een glimlach geven dat is al zoveel, zo waardevol.
Wat een ervaring....dit pakt niemand je meer af.
p.s. mooi geschreven stukje in het kerkblad, fijn dat je de dienst zo hebt ervaren.
Ook ik blijf je volgen.
groet Elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
