De spanning stijgt
Door: Miranda van Sluijs
Blijf op de hoogte en volg Miranda
30 Augustus 2013 | Nederland, Utrecht
2009, dat is een jaartal waar alles begon. Ik ging op reis met World Servants naar India en vanaf dat moment wist ik dat ik weer weg wilde maar dan voor langere tijd. Er volgde nog wat korte reizen naar Malawi en Rwanda en tussendoor bekeek in mijn opties. Maar ik moest tot de conclusie komen dat het tijdens mijn studie vrijwel onmogelijk was om een stage te gaan volgen in het buitenland. En dus bleef ik dromen.
En nu, 4 jaar verder later sta ik op het punt om mijn droom te gaan waarmaken. Want over 4 dagen zal ik vertrekken naar Peru, of nee dan ben ik al onderweg naar Peru!
December 2012, ik begon met zoeken naar organisaties die mij konden uitzenden naar een land waar ze mijn hulp nodig hadden. Na lang zoeken kwam ik bij Togetthere terecht (Togetthere is het jongeren programma van Kerk in Actie en ICCO). Deze organisatie zendt jongeren voor minimaal een half jaar uit naar Afrika, Zuid-Amerika, het Midden-Oosten, Oost-Europa en Azie om daar te helpen bij lokale projecten die beheert worden door lokale mensen. Het verhaal raakte me en ik ben gaan zoeken naar de landen waar ze mensen naar toe sturen. Afrika, dat stond absoluut bovenaan mijn lijstje maar tijdens het gesprek met Togetthere kwam ik er al snel achter dat Afrika niet een project had waar mijn interesses en vaardigheden lagen. Ik kan een heel lang verhaal heel kort maken want toen ik het verhaal bij Peru las was ik verkocht. Wie wil er nou niet gaan werken met 135 kinderen die een ontwikkelingsachterstand hebben in en rondom Huancayo? En dan komt er ook nog bij kijken dat ze de kinderen die in Peru 'verborgen' leven in de maatschappij een gezicht en plek geven.
Wil je nog meer weten over het project raad ik je aan eens op http://www.togetthere.nl/site/ te gaan kijken want dat is zeker de moeite waard!
Als extra onderwerp heb ik gekozen voor de sloppenwijken. Ik wil me hier meer in gaan verdiepen, achter de problemen komen en de reden waarom mensen er wonen. Wanneer ik in Peru ben zal ik jullie hier veel meer over gaan vertellen.
Ik heb ontzettend veel zin om te vertrekken, mijn koffer is zo goed als ingepakt, mijn documenten zijn allemaal op orde, Chica (mijn handpop die je jullie nog tegen gaan komen) ligt netjes te wachten tot hij boven in mijn tas mag en mijn contract is ondertekend. Ik ben er dus helemaal klaar voor en hoop jullie dan via de weblog op de hoogte te blijven houden van al mijn ervaringen, ontwikkelingen en uitdagingen.
Ik zou zeggen, ga mee op reis door mijn verhalen te lezen!
En nu, 4 jaar verder later sta ik op het punt om mijn droom te gaan waarmaken. Want over 4 dagen zal ik vertrekken naar Peru, of nee dan ben ik al onderweg naar Peru!
December 2012, ik begon met zoeken naar organisaties die mij konden uitzenden naar een land waar ze mijn hulp nodig hadden. Na lang zoeken kwam ik bij Togetthere terecht (Togetthere is het jongeren programma van Kerk in Actie en ICCO). Deze organisatie zendt jongeren voor minimaal een half jaar uit naar Afrika, Zuid-Amerika, het Midden-Oosten, Oost-Europa en Azie om daar te helpen bij lokale projecten die beheert worden door lokale mensen. Het verhaal raakte me en ik ben gaan zoeken naar de landen waar ze mensen naar toe sturen. Afrika, dat stond absoluut bovenaan mijn lijstje maar tijdens het gesprek met Togetthere kwam ik er al snel achter dat Afrika niet een project had waar mijn interesses en vaardigheden lagen. Ik kan een heel lang verhaal heel kort maken want toen ik het verhaal bij Peru las was ik verkocht. Wie wil er nou niet gaan werken met 135 kinderen die een ontwikkelingsachterstand hebben in en rondom Huancayo? En dan komt er ook nog bij kijken dat ze de kinderen die in Peru 'verborgen' leven in de maatschappij een gezicht en plek geven.
Wil je nog meer weten over het project raad ik je aan eens op http://www.togetthere.nl/site/ te gaan kijken want dat is zeker de moeite waard!
Als extra onderwerp heb ik gekozen voor de sloppenwijken. Ik wil me hier meer in gaan verdiepen, achter de problemen komen en de reden waarom mensen er wonen. Wanneer ik in Peru ben zal ik jullie hier veel meer over gaan vertellen.
Ik heb ontzettend veel zin om te vertrekken, mijn koffer is zo goed als ingepakt, mijn documenten zijn allemaal op orde, Chica (mijn handpop die je jullie nog tegen gaan komen) ligt netjes te wachten tot hij boven in mijn tas mag en mijn contract is ondertekend. Ik ben er dus helemaal klaar voor en hoop jullie dan via de weblog op de hoogte te blijven houden van al mijn ervaringen, ontwikkelingen en uitdagingen.
Ik zou zeggen, ga mee op reis door mijn verhalen te lezen!
-
30 Augustus 2013 - 19:22
Eveline:
zolang jij maar voor lees voer zorgt dromen wij heerlijk van dit avontuur mee, volgende week vrijdag lig je ergens ineen bed in peru, en slaap je niet meer in dit kikkerlandje de eerste komende maanden. Wat een uitdaging meid. Zondag zien we elkaar nog. Liefs van een thuis blijvende reis genoot, zo ervaar ik het. Ik zal het je nooit na doen, vindt het zo top van je -
30 Augustus 2013 - 19:28
Margot:
Vet spannend! Ik volg je op vitueel op de voet :P. Dat je een hele mooie en leerzame tijd daar mag hebben maar daar twijfel ik niet aan. Ik zie je zondag nog even om je een dikke knuffel en alle zegeningen mee te geven. Xxx -
31 Augustus 2013 - 00:46
Bram:
Wij wensen jou, en Indira een behouden reis en heel veel plezier toe in Huancayo. En we lezen graag je blog.
Groetjes,
Marieke, Sterre en Bram -
31 Augustus 2013 - 06:29
Jan Minderhoud:
geweldig Miranda. Ik vind het zo mooi om te zien hoe je handen en voeten weet te geven aan je droom !
Ik zie je morgen ...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
