Dodelijk gevaarlijk

Hoewel het alweer 8 maanden geleden is dat ik in Nederland was durf ik 1 ding nog wel met zekerheid te zeggen. Nederlanders hebben altijd wat te mopperen. En om wat specifieker te worden, in het verkeer zijn we daar helemaal goed in. Volgens mij stond op nummer een het onnodig linksrijden. Maar ook bumperkleven, onnodig toeteren en geen richting aangeven kwamen in de top tien voor. De boetes die er op staan, die vinden we dan weer verschrikkelijk duur. Beetje raar eigenlijk als ik er over na ga denken. Of niet?

Verkeer, elk land heeft eigen regels, normen en waarden. Ik heb verschillende reizen gemaakt dus dacht wel iets gewend te zijn. Zeker na India dacht ik heel wat gezien te hebben, maar geloof me, het kan altijd nog wat erger.
Voordat we verder gaan moet ik toch wat uitleggen. Elke stad heeft weer een ander vervoermiddel waar de meeste mensen mee reizen. In Iquitos en Mancora word er veel gebruikt gemaakt van motortaxi's (dit kun je wel vergelijken met de riksia's in India). In Huancavalica zijn voornamelijk auto's te vinden. In Lima rijden voornamelijk bussen. En in Huancayo (waar ik woon) zijn dat vooral combi's. Combi's zijn kleine busjes waar ze zoveel mogelijk mensen in proberen te proppen.
Oke, dat was de korte uitleg over dit onderwerp. We kunnen op weg met een van de honderden combi's die er rond rijden.

Laten we vertrekken bij mijn huis. Rustige wijk, geen verharde weg en weinig verkeer. Ideaal om kennis te maken met de weg. Het kan even duren voordat er een combi is want hij komt maar 1 keer in de 15 minuten. Geniet van de zon en de stofwolken die je vol on je gezicht krijgt als er een auto langs komt. Daar is de combi! Oke, je hangt er half buiten maar wees blij dat je mee kan. We stoppen regelmatig om mensen eruit te laten en ondertussen heb je een plaatsje gevonden. Dat je daarbij je benen in je nek moet leggen doet er even niet toe (begrijp dat de gemiddelde Peruaan bijna een kop kleiner is). We komen nu in de buurt van het centrum waar eigenlijk alle combi's langs komen en dus is het druk. Voordat we ons in de drukte begeven moet je nog 1 ding weten, hier in Peru geldt de wet van de snelste rijder. Dus wie het snelst is en de meeste lef vertoont is het snelst op zijn eindbestemming.
Zie je het nog zitten? Nee? Helaas, daar gaan we......
Combi's vliegen voor elkaar langs, richting aangeven is niet van belang want iedereen zou moeten weten waar jij heen gaat, wachten op groen valt echt niet altijd mee maar wat ook kan gebeuren is dat het bij jullie allebei tegelijk groen is. Als het je niet snel genoeg gaat dan toeter je gewoon een paar keer goed. Dat de auto voor je niet de schuldige is doet er niet toe. Ondertussen staat er ook nog een agent op zijn fluitje te blazen in de hoop dat ze daardoor 100 meter verderop door gaan rijden. In dit geweld stopt er regelmatig een combi of taxi omdat er iemand uit wil waardoor het toeterconcert opnieuw kan beginnen. Ook zijn er een paar waaghalzen te vinden. Deze durven het aan om met de fiets zich een weg te banen. Geloof me als ik mijn fiets wel weer in Nederland te voorschijn haal.
Inmiddels zijn we bijna bij het werk waar we even op adem kunnen komen voor de volgende rit.
Wat? Je wilt niet meer?

Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Terwijl in Nederland inmiddels je rijbewijs kwijt zou zijn, zit er hier hooguit een deukje in je auto. Dat ik het hier wel uit mijn hoofd laat om auto te rijden zal jullie vast gerust stellen. Mijzelf ook nog elke dag als ik weer in een taxi of combi zit.
Ik was dan ook van plan om weer heel in Nederland aan te komen waar ik weer lekker kan mopperen op alle mensen die te veel bumperkleven, onnodig toeteren of teveel links rijden.