Geloven

Soms schrijft een weblog zich vanzelf maar soms moet ik enorm mijn best doen om er iets van te maken. Deze weblog zit daar tussen in. En de reden is het onderwerp van deze weblog.
Geloven, ik zou bijna zeggen ¨je hebt er iets mee of je hebt er niks mee¨. Het zal een onderwerp zijn die lang niet iedereen aanspreekt maar ik wil dit onderwerp absoluut niet overslaan.
Want dit is een belangrijk onderdeel in mijn leven hier in Peru.


Ik ben Christen! Mijn hele leven is het geloof een rode draad in mijn leven. Soms vervaagt de kleur een beetje maar soms is hij helderder dan ooit. Ik denk dat ik dan verwoord hoe veel Christenen het zullen ervaren.
Voordat ik weg ging naar Peru wilde ik 1 belangrijk ding uitzoeken voor mezelf. In mijn eerdere reizen heb ik ervaren hoe dichtbij God kan zijn. Maar elke keer als ik weer terug was in Nederland raakte ik dat gevoel kwijt. Ik wilde ontdekken hoe ik dat gevoel vast kon houden. Of dat al gelukt is ga ik nog niet vertellen. Laat ik eerst maar eens vertellen hoe ik hier met het geloof bezig ben.

Er zijn twee hoofdgeloven in Peru, je hebt het katholieke geloof en het evangelistische geloof. Veel personen in Peru zeggen dat ze geloven maar doen er werkelijk niks mee. Nou herken ik dat wel enigzins vanuit Nederland, maar begrijpen doe ik het niet, nooit gedaan ook trouwens.
Ik woon in een stad (Huancayo) waar veel mensen geloven en ook daadwerkelijk naar de kerk gaan. De kerken tellen in onbegonnen werk, het zijn er ontzettend veel.

Mijn kerk is een evangelistische kerk, een kerk waar ik me heel erg thuis voel. Ik word er niet raar aangekeken omdat ik blank ben, ik word niet verwelkomd alsof ik heel belangrijk ben, ik ben daar gewoon iemand die de kerk bezoekt.
Het uiterlijk van de kerk heeft wel iets weg van de Vredeskerk (mijn kerk in Nederland). Om 11 uur begint de dienst met het zingen van opwekkingsliederen met een band. Ik vind het heerlijk om nummer te zingen en het gevoel te hebben dat er om me heen alleen maar mensen zijn die net zo geloven als ik.
Tussendoor worden de bijbelversen voorgelezen, in de meeste gevallen lezen we ze samen. We lezen er twee uit het oude testament en twee uit het nieuwe testemant. Ik ben nog steeds erg blij met mijn Nederlandse Bijbel want ik zou echt niet weten wat ik zonder zou moeten. Daarna begint de grootste uitdaging van de hele kerkstdienst, het begrijpen van de preek. Oke, laat ik maar gewoon toegeven dat het me vies tegen valt om de preken te begrijpen. Vaak gaat het te snel of worden er te moeilijke woorden gebruikt. Mijn hou vast is mijn Bijbel waardoor ik er nog wel eens wat van begrijp. Ik mis die woorden waardoor je aan het denken gezet word. Ik zou zo graag meer willen begrijpen. Maar ik weet dat dat moment gaat komen dat ik het ga begrijpen en er over kan gaan praten met andere mensen. Er zullen hier altijd uitdagingen zijn, ook zeker in het geloof.
Na de preek word er geld gegeven aan de collecte, er word gezongen voor de jarige van die week (met een Christelijk lied), er worden mededelingen gedaan en er word nog een lied gezongen. Tegen 1 uur in de dienst afgelopen en feliciteerd iedereen elkaar. Ik neem afscheid met het idee dat ik er volgende week zeker weer zal zijn.

Maar als je denkt dat het hier mee op houd dan heb je het mis. Elke zaterdagavond is er een jeugdavond in de kerk. Hier worden spelletjes gespeeld en uit de Bijbel gelezen. Het probleem bij uit de Bijbel lezen hier is, dat ze niet 1 of 2 stukken lezen maar het liefst elke 2 minuten wisselen van Bijbelboek. Voordat ik het Bijbelboek gevonden heb (uiteraad is de naam niet hetzelfde) is hij al lang aan zijn uitleg begonnen waardoor ik het mis. Jullie begrijpen dat ik er dan weinig van snap als ik steeds halverwege inval. Maar........ afgelopen zaterdag heb ik gewoon begrepen wat ze verteld hebben!

Voordat deze weblog ten einde is moet ik toch de onbeantwoorde vraag nog beantwoorden. Maar eigenlijk kan ik hem nog niet volledig beantwoorden. Ik kom er stukje voor stukje achter hoe ik het geloof vast kan houden. Voor mij is het ontzettend belangrijk om naar de kerk te gaan en daar samen te zijn met veel meer andere mensen die hetzelfde voelen. Ook het zingen van opwekking helpt daar enorm bij mee.
Ik wil binnenkort naar een Bijbelstudie gaan in de kerk, misschien ga ik daar nog meer vinden wat betreft mijn antwoord. Tot die tijd blijf ik jullie het volledige antwoord schuldig.

Dat laatste houd wel in dat ik jullie vast nog een keertje terug zie op mijn weblog omdat jullie vol verwachting zitten te wachten. Tot snel dan maar!